sy rasa mcm x patut jer apa yg sy rasa ni..tp yer la dh nama manusia..sy tetap rasa. jujur sy katakan sy agak bersedih dan berkecik ati pada bos sy. sy pon mcm mls nk citer lebih2 pasai tu. tp yg pasti, sy bukan lg org yg dia buleh harapkan utk buat kerja. sebarang kerja.
ntah la sy merasakan sy ni antara golongan yg di'aim' atau di'chop' sbg rebellious (ni apa yg sy rasa yer). mungkin sy tersilap, mungkin sy terlebih emos, mungkin sy terlebih semasa berkata-kata. ibarat perumpaan terlajak perahu buleh diundur terlajak kata mmg binasa.
sy kena muhasabah diri. since kejadian tu sy rasa mcm x happy. on d surface, yes, sy buleh bergelak ketawa as if nothing had happened. but deep inside me...sy rasa menyesal ngan suma ni. kenapa msti sy tau cerita yg camtu. bukankah lebih baik sy tidak bekerja di sini.
sy kena muhasabah diri. sy yakin sy buleh lalui semua ni. sesungguhnya Allah tidak menguji sy atas sesuatu yg sy x mampu. hanya pada Allah tempat sy mengadu, tempat utk meluah rasa, Dia Yang Maha Mendengar.
sy tidak menyimpan dendam apatah lagi utk merasa benci. sy diajar utk menghormati org yg lebih tua dr sy. tambah pula dia adalah ketua sy. sy perlu lebih belajar memahami org. memaafkan bg sy adalah lebih mulia dr menerima maaf.
kdg2 pikiran jahat tu seolah2 suruh sy pindah dr sini. hehe. tp tu tak selesaikan masalah. lg pon sy nk pindah ke mana??? kalo urusan pindah tu sesenang baca A,B,C mungkin sy dh lakukan.
sy sekadar meluah rasa. yer la pihak yg kena mesti x pueh ati kan???huhu. adat la tu. sy kena muhasabah diri. sy terlalu lalai ngan senangnya idup. sy x cukup bersyukur. lalu Allah menduga sy.
xpa la....sy redha. andai sy silap..maafkan sy